ผู้ซื่อสัตย์ ผู้จงรักภักดี อังกฤษ
- ผู้ n. 1. person; clf. 2. classifier for people. ตัวอย่าง:
- ผู้ซื่อสัตย์ faithful loyalist
- ซื่อ adj. v. 1. to be honest, straightforward; 2. straight, erect,
- ซื่อสัตย์ adj. honest, faithful. ตัวอย่าง: เขาซื่อสัตย์ต่อภรรยาของเขา He was
- อสัตย์ [a sat] adj. dishonest ; untruthful ; unfaithful ; unprincipled ;
- สัต 1) adj. good ที่เกี่ยวข้อง: excellent, virtuous 2) adj. seven
- สัตย์ n. honesty, integrity, honor, veracity, word of honor, pledge, plight.
- ผู้จงรักภักดี n. loyalist
- จง v. verb auxiliary, adv. 1. used before a verb and after a subject
- จงรัก v. be loyal to ที่เกี่ยวข้อง: be faithful
- จงรักภักดี v. to be loyal (to), to be faithful (to). ตัวอย่าง:
- รัก 1. v. to love; 2. n. black lacquer from ต้นรัก or black varnish
- ภักดี v. be loyal to
- กด v. 1. to press, press on (something), to push; 2. to keep down; 3.
- ดี adj. v. good, fine, well, nice. ที่เกี่ยวข้อง: กระเพาะน้ำดี (the
มือถือ